-
1 miecz
m 1. (broń) sword- dobyć miecza to draw a sword- ogniem i mieczem with fire and sword- skrzyżować miecze to cross swords (z kimś with sb)- walczyć na miecze to fight with swords- walka na miecze a sword fight2. Budow. angle brace a. tie- wiązanie na miecze a diagonally braced truss3. Żegl. centreboard GB, centerboard US, drop keel■ krewny/przodek po mieczu książk. paternal a. agnate relative/ancestor- bankructwo wisiało nad nim jak miecz Damoklesa (the fear of) bankruptcy was hanging over him a. his head like the sword of Damocles- kto mieczem wojuje, (ten) od miecza ginie przysł. he who lives by the sword will a. shall die by the sword* * *-a; -e; gen pl; -ów lub -y; msword, ŻEGL centreboard (BRIT), centerboard (US)* * *miGen. -a Gen.pl. -y l. -ów1. broń sword; miecz dwuręczny/obosieczny two-handed/double-edged sword; dobyć miecza draw the sword.3. bud. angle brace, diagonal brace, counter clamp.4. żegl. centerboard, dropkeel, sliding keel.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > miecz
См. также в других словарях:
miecz — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. a; lm D. y || ów {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} broń biała, zwykle obosieczna o prostej rękojeści i szerokim ostrzu, używana od epoki brązu do XVI w. : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zbrojny — zbrojnyni 1. «zaopatrzony w broń, w sprzęt wojskowy; uzbrojony; dawniej też: okryty zbroją» Zbrojna grupa. Zbrojne zastępy. Zbrojna drużyna rycerska. Rycerze zbrojni w miecze. ∆ Siły zbrojne «organizacja militarna oparta na powszechnym obowiązku… … Słownik języka polskiego
